મુશ્કેલ લક્ષ્યથી ડરવાના બદલે દરેક ક્ષણનો ઉપયોગ કરો, પ્રયાસ કરનારની હાર નથી થતી

એકવાર એક શિષ્યએ પોતાના ગુરુને કહ્યું કે ગુરુદેવ હું મારા કઠીન લક્ષને કેવી રીતે પ્રાપ્ત કરી શકું ? ગુરુજીએ તેને ભરોસો આપ્યો કે તેઓ આજે રાત્રે તેના સવાલનો જવાબ આપશે. શિષ્ય દરરોજ સાંજે નદીમાંથી ગાગર ભરીને પાણી લાવતો હતો જેથી રાત્રે તેનો ઉપયોગ થઈ શકે પરંતુ ગુરુજીએ તે દિવસે સાંજે પાણી લાવવાની ના પાડી દીધી. રાત્રે શિષ્યએ ગુરુદેવને પોતાના સવાલને યાદ કરાવ્યો. ગુરુજીએ શિષ્યને એક ફાનસ આપ્યું અને કહ્યું કે જાવ પહેલાં નદીમાંથી આ ગાગરમાં પાણી ભરી લાવો.

એ દિવસે અમાસ હતી અને ઘોર અંધકારને કારણે કંઈ સૂઝતું નહોતું. તે શિષ્ય ક્યારેય આટલી અંધારી રાત્રે બહાર ગયો નહોતો. આથી તેણે કહ્યું કે ગુરુજી નદી તો અહીંથી બહુ દૂર છે અને આ ફાનસના પ્રકાશમાં તો માત્ર બે ડગલાં સુધી પણ કશું સ્પષ્ટ દેખાતું નથી. આટલી લાંબી યાત્રા અંધારામાં હું કઈ રીતે કરી શકીશ ? તમે સવાર સુધી રાહ જુઓ હું ગાગર સવારે ભરી લાવીશ. ગુરુજીએ કહ્યું મારે પાણીની જરૂર છે અત્યારે અને તું કહે છે કે સવારે પાણી લાવીશ. જાવ હમણાં જ પાણી લઈ આવ. શિષ્યએ કહ્યું કે અંધારામાં જવું શક્ય નથી. ગુરુજીએ કહ્યું કે અરે મૂર્ખ અંધારાને કામ જુએ છે ? પ્રકાશને જો અને આગળ વધ. પ્રકાશ તારા હાથમાં છે અને તું અંધારાથી ડરી રહ્યો છે. ગુરુજીના આવા વચન સાંભળી શિષ્ય આગળ વધ્યો તો પ્રકાશ પણ આગળ વધ્યો. બસ પછી તો શું શિષ્ય ફાનસ લઈ આગળ વધતો રહ્યો અને નદી સુધી પહોંચી ગયો. ગાગર ભરીને પાછો પણ આવી ગયો. શિષ્યએ કહ્યું ગુરુજી હું ગાગર ભરીને લઈ આવ્યો છું. હવે તમે મારા સવાલનો જવાબ આપો. ત્યારે ગુરુજીએ કહ્યું મેં તો તારા સવાલનો જવાબ આપી દીધો પરંતુ તને સમજાયો નથી. ગુરુજીએ તેને સમજાવ્યું કે આ દુનિયા એક અંધારું નગર છે. તેમાં દરેક ક્ષણ ફાનસના પ્રકાશ જેવી છે. જો આપણે એ દરેક ક્ષણનો ઉપયોગ કરીને આગળ વધીએ તો આનંદપૂર્વક પોતાની મંઝિલ સુધી પહોંચી શકીએ પરંતુ ભવિષ્યના અંધારાને જોઈ પ્રયાસ કરતા પહેલાં જ ગભરાઈ જઈશું તો ક્યારેય પણ પોતાની મંઝિલ સુધી પહોંચી શકીશું નહીં.

ધૂપ કા ટુકડા|ઘર્મગ્રંથમાંથી

Download Dainik Bhaskar App to read Latest Hindi News Today

from Divya Bhaskar https://ift.tt/2pZBt5g
via IFTTT