ળપણની દિવાળીના એ દિવસોમાં મારી ઊંઘ ગરમ ધૂમાડાથી ઉઘડતી હતી. જોકે, તે પિતા દ્વારા ફોડાયેલા ફટાકડાની નહીં પણ એ ચૂલાની આગનો હતો જેની ઉપર એક તાંબાનો દેગડો રખાતો હતો.પેડીઓથી સેવા આપતા આ વાસણમાં પાણી ઊકળતું હતું અને અમારા બધાને તે નાહવાના કામમાં આવતું હતું. જેવો હું ઘૂમાડાની વચ્ચે ચૂલા પાસે જતો, તો સૌથી પહેલા ત્યાં દાદીમાં નજરે પડતા જે સતત પોતાના મોંથી એક જુની પીતળની લાંબી, ખોખલી નળી \'ફૂંકણી\'થી આગ પેટાવતી હતી.ચૂલા પર ચઢેલો દેગડો મારી ઉપર હંસતો હોય તેવું લાગતું હતું, હા, ખરેખર કારણ કે દિવાળી માટે તેને રાખ અને આખી રાત પલાળેલી આંબલીના પાણીથી ઘસી-ઘસીને ચમકાવવામાં આવતું હતું અને પછી તેની ઉપર ચોખાના પાણીથી સૂરજ અને ચંદ્ર બનવવામાં આવતા હતા, જેની મોટી મોટી આંખો અને હાસ્ય કરતું મોટું મોંઢું બનાવવામાં આવતું હતું.એકદમ આજના ઇમોજીની માફક. જોકે, દેગડાની નીચેનો ભાગ એકદમ કાળો થઇ જતો અને તેની કાળાશ આ વાતની સાબિતી હતી કે તે વરસોથી આગમાં તપી રહ્યું છે. આ દરમિયાન મેં ક્યારેય એવો પણ અનુભવ કર્યો હતો કે ચૂલાની આગ દાદીમાંના સફેદ-કાલા વાળને એક સોનેરી ચમક આપી રહી છે. જો મારામાં રાજા રવિ વર્મા જેવી કળા હોત તો હું ખરેખર મા લક્ષ્મીની તસવીરમાં દાદીમાંનો ચહેરો બનાવત કારણ કે સવારના 3.30 કલાકે તેમનામાં દેવી સ્વર્ણિમ મૂર્તિ નજર આવતી હતી. અે જ જગ્યાથી , ઘરનો મોટો દરવાજો નજરે પડતો, જ્યાંથી હૂં માની ઝલક જોઇ શકતો હતો, અને મને તેમની પીઠ નજરે પડતી. તે એક મોટી રંગોલી બનાવી રહ્યા હતા જે લગભગ અડધા રસ્તાને રોકી લેતી.આંખોમાં ભરેલી ઊંઘની સાથે હું મુંઝવણમાં રહેતો કે પહેલા કોની પાસે જાઉં. પછી દોડીને માતાને ગળે વળગી પડતો. મારું પુરુ વજન તેમના ખભા પર રહેતું અને હાથ ગર્દનમાં લપેયાયેલા રહેતા હતા. તે પાછળથી અઆ અચાનક હુમલાની વચ્ચે પોતાનું સંતુલન જાળવતી ,પણ મને ગળે લગાવી શકતી નહીં. , કારણ કે તેના બન્ને હાથ રંગોળીથી રંગાયેલા રહેતા હતા. .માતાનું શરીર ચંદન સાબૂની ખુશ્બૂથી મહેકતું હતું. તે મને નિર્દેશ આપતી હતી કે સીધા દાદી માની પાસે જાઉં, કારણ કે એ દિવસે બાળકોને નવડાવવાની જવાબદારી તેમની જ રહેતી અને ત્યાંથી દોડીને એ જ એક્શન દાધીમાંની પીઠ પર દોહરાવતો અને બધા બાળકોમાં સૌ પહેલા હું પહોંચી જતો.તે નવ વારની સાડી પહેરતા હતા.અને તેમની પીઠમાંથી અનેક પ્રકારના મસાલાના સુગંધ આવતી. એ સમયમા મારી માતા અને દાદી વચ્ચેનું અંતર તેમના શરીરથી આવતી સુગંધથી થતું હતું.મને ખબર હતી કે દાદીમા સાડી અરીઠાથી ધોવાયેલી હોય છે જે કોઇ પણ સાબૂ કરતા વધુ સારી હોય છે. અરીઠા આજે પણ મળે છે પણ કોઇ ચોક્કસ સ્થળો પર જ. મારા આ પ્રકારના હુમલાના કારણે દાદી સહજ રૂપે પાછળની તરફ ખસી જતા અને મને અે આગથી દૂર લઇ જાય છે, જેને તે સતત તેજ કરી રહી હોય છે. પછી તે મારા હાથોને પકડીને થોડો ઝુલાવે છે અને ધીરેથી આગલની તરફ મને લઇ જતી હતી. પછી મને દાંત સાફ કરવામાં મદદ કર્યા બાદ , અેક વાર્તા સંભળાવતા તેલથી મારી માલિશ કરતી હતી.જો તમે પણ જાણવા માંગતા હો કે અે દિવસોમાં કેવી રીતે વાર્તાઓ સંભળાવવામાં આવતી હતી, તો આજ પણ પ્રાસંગિક છે, તો પછી કાલ સુધી આ કોલમની રાહ જુઓ.ફંડા એ છે કે સમય કોઇપમ હોય, \"બ્લેક અેન્ડ વ્હાઇટ\' પરંપરાઓથી જ દિવાળી જેવા મહાપર્વમાં સ્નેહના રંગ ભરે છે.
બા
મેનેજમેન્ટ ફંડા એન. રઘુરામના અવાજમાં મોબાઈલ પર સાંભળવા માટે
9190000071 પર મિસ કોલ કરો
મેનેજમેન્ટ ફંડા
એન. રઘુરામન
મેનેજમેન્ટ ગુરુ
Download Dainik Bhaskar App to read Latest Hindi News Today
from Divya Bhaskar https://ift.tt/2BKUI4I
via IFTTT
No comments:
Post a Comment